ความผูกพันทางใจต้องสร้างให้ได้ใน 6 ปีแรกของชีวิตลูก

ความผูกพันทางใจต้องสร้างตั้งแต่ลูกยังเล็ก เริ่มสร้างเร็วเท่าไหร่ยิ่งดีเท่านั้น และจะดีที่สุดควรสร้างให้เกิดขึ้นในตัวลูกภายใน 6 ปีแรกของชีวิต

.

ธรรมชาติกำหนดให้มนุษย์ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้หรือเผชิญโลกคนเดียวไม่ได้ในช่วงวัยเด็กเล็ก จึงต้องมีผู้เลี้ยงดูคือพ่อแม่ คอยฟูมฟัก ดูแล เกิดเป็นความรัก และความผูกพันทางใจขึ้นมา สะสมยาวนานหลายปีทั้งตัวเด็ก และพ่อแม่

.

ในวัยประถมศึกษา (6 ขวบขึ้นไป) เด็กจะพึ่งพาผู้เลี้ยงดูน้อยลง เพราะช่วยเหลือตัวเองได้มากขึ้น สื่อสารเก่งขึ้น มีความคิดเป็นของตัวเองเพิ่มขึ้น และมีภารกิจอื่นๆในชีวิตเข้ามา การสร้างความผูกพันทางใจจะไม่มีเวลาเท่าช่วงที่เขายังเป็นเด็กเล็กๆอยู่ แต่ยังสร้างได้แม้ว่าจะช้าไปสักหน่อย

.

แต่การที่เพิ่งมาเริ่มสร้างความผูกพันกับลูกวัยรุ่นเป็นเรื่องที่สายเกินไปเสียแล้ว เพราะเขาถึงวัยที่มีชีวิตเป็นของตัวเอง มีเพื่อน มีกลุ่มสังคม มีแฟน และภารกิจหลายอย่างที่เขาให้ความสำคัญมากกว่าจะมาให้เวลา และซาบซึ้งกับบุคคลที่เขาไม่ได้ผูกพันมาตั้งแต่วัยเด็ก

.

อีกเรื่องที่สำคัญคือ ความผูกพันทางใจใช้เวลาสะสมต่อเนื่อง และสม่ำเสมอหลายปี ไม่ใช่สิ่งที่สร้างได้ในระยะเวลาอันสั้น รวดเร็ว เดี๋ยวไปเดี๋ยวมา ไม่คงเส้นคงวา

.

สร้างความผูกพันทางใจให้กับลูกตั้งแต่ลูกยังเล็กนะคะ เพราะถูกเวลา ถูกจังหวะ ถูกสถานการณ์ ถูกวัย และมีเวลาให้สะสมความแน่นแฟ้นอย่างต่อเนื่องหลายปีเลยทีเดียว

.

ความผูกพันทางใจที่พ่อแม่สร้างขึ้นมาใน 6 ปีแรกของชีวิต จะอยู่กับลูกไปตลอด แม้วันที่ไม่มีพ่อแม่อยู่ด้วยแล้วก็ตามแต่ความซาบซึ้ง แน่นแฟ้น ผูกพันจะเป็นความทรงจำที่ดีหล่อเลี้ยงจิตใจของเขาไปตลอดชีวิต