ชีวิตที่ขาด Self-Esteem

ชีวิตที่ขาด Self-esteem เป็นยิ่งกว่าความว่างเปล่า ไม่มีความสุข ถมเท่าไหร่ใจก็ไม่เคยเต็ม และต้องวิ่งตามหรือร้องขอการยอมรับจากคนอื่นอยู่ร่ำไป

.

มีคุณแม่ท่านหนึ่งถามมาว่า “Self-esteem สำคัญกับชีวิตอย่างไร?” อยากขอความรู้และมุมมองจากครูปุ๊กเพื่อนำไปช่วยเด็กและพูดคุยกับพ่อแม่ต่อไป

.

ครูปุ๊กตอบ

.

Self-esteem คือ การเห็นคุณค่าของตัวเอง รู้สึกว่าเราเป็นคนมีคุณค่ามีความหมาย เรามีดีในตัว ซึ่งนำไปสู่ความภาคภูมิในตัวเอง และการเคารพตัวเองในที่สุด

.

Self-esteem มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการดำเนินชีวิต มีผลต่อความสุข เป็นความรู้สึกเต็มจากข้างใน คนที่มี Self-esteem ดีจะไม่ร้องขอการยอมรับจากใครหรือพยายามทำให้คนอื่นยอมรับทั้งที่แท้จริงแล้วไม่ได้อยากทำสิ่งนั้น

.

Self-esteem สามารถสร้างได้ตั้งแต่ขวบปีแรกของชีวิต ถ้ายิ่งสร้างต่อเนื่องสม่ำเสมอติดต่อกันหลายปีก็ยิ่งเพิ่มระดับความภาคภูมิใจในตัวเองให้สูงขึ้นตามอายุ

.

Self-esteem ไม่ใช่การหลงตัวเองซึ่งเป็นการชื่นชอบตัวเองในระดับเกินพอดีจนขาดวิจารณญาณและเหตุผล แต่ Self-esteem เป็นความชื่นชมตัวเราเอง เห็นคุณค่าในตัวเองอย่างสงบและมั่นคงจากภายใน

.

เด็กที่ได้รับการสั่งสม Self-esteem มาเรื่อยๆจะเป็นเด็กที่เชื่อมั่นในตัวเอง มีความสุข มีพลังใจที่จะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นต่อไป ยังแผ่ขยายไปถึงการช่วยเหลือผู้อื่นได้ดี และมักตัดสินใจได้เด็ดเดี่ยวในสิ่งที่ตัวเองเลือก

.

ตรงกันข้ามกับ

.

เด็กที่ Self-esteem ต่ำหรืออ่อนแอ มักโหยหาการยอมรับจากคนอื่น แม้วิธีที่นำไปสู่การยอมรับนั้นจะไม่ใช่วิธีการที่เหมาะสมก็ตาม เช่น

- โกหก แต่งเรื่อง พูดไม่ตรงความจริง สร้างสถานการณ์ให้ตัวเองโดดเด่นเพื่อให้ผู้อื่นยอมรับ

- เข้ารวมกลุ่มกับเพื่อนร่วมกันทำสิ่งที่ไม่ดีทั้งที่รู้ว่าเป็นเรื่องไม่สมควรทำแต่ก็ทำเพื่อได้รับการยอมรับเข้าเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม เช่น หนีเรียน ลองเสพย์ยา แอบพ่อแม่เที่ยวกลางคืน ยอมเป็นเด็กแวนซ์หรือสก๊อย เป็นต้น

- ยอมลดทอนศักดิ์ศรีตัวเองเพื่อการยอมรับจากผู้อื่น เช่น

👉 ยอมมีเพศสัมพันธ์กับคนที่ไม่ได้รัก คนๆนั้นอาจเป็นหัวหน้าแก๊งค์วัยรุ่นที่เปลี่ยนคู่นอนทุกคืน

👉 ยอมถ่ายภาพอนาจารตามคำสั่งเพราะได้รับคำชมและเสียงปรบมือจากคนในกลุ่ม

👉 ยอมขโมยของมีค่าในบ้านเพื่อนำเงินมาช่วยกลุ่มซื้อยาเสพติด

👉 ยอมเล่นพนันเพื่อแสดงถึงความเป็นกลุ่มก้อนเดียวกับเพื่อน

.

ชีวิตที่ขาด Self-esteem จึงเป็นยิ่งกว่าความว่างเปล่า ไม่มีความสุข ถมเท่าไหร่ใจก็ไม่เคยเต็ม และต้องวิ่งตามหรือร้องขอการยอมรับจากคนอื่นอยู่ร่ำไป ซึ่งหลายอย่างที่ทำลงไปก็เสียหายต่อชีวิตจนยากจะเรียกคืนกลับมา